Onlangs viel mijn oog opnieuw op een bijzondere tekst met de veelzeggende titel Leven zonder hoop of vrees. Het is al weer enige tijd geleden dat ik dit essay heb gedownload. Het moet ergens in 2014 zijn geweest, daarin roept de auteur Martin Stokhof de vraag op: ‘hoe we hebben te leven volgens Ludwig Wittgenstein?’ Of wat is het goede leven, volgens Wittgenstein? De titel suggereert al enigszins hoe dit er volgens deze filosoof uit zou kunnen (of moeten) zien. Ik citeer Stokhof opnieuw: ‘men leeft het goede leven als men alles wat er in het leven gebeurt, alles wat iemand daarin kan overkomen, tegemoet treedt zonder te hechten aan een bepaalde gang van zaken, een bepaalde uitkomst.’ Het gaat hierbij niet zozeer om een biografische verklaring als wel om ‘de uitkomst van een systematisch proces van filosofische reflectie op de aard van het goede, de (on)mogelijkheid van ethiek, de rol van de taal.’

In 2014 heb ik een poging gewaagd om ‘de rode draad in Ludwig Wittgensteins werk’ op te sporen, of dat is gelukt moeten anderen maar beoordelen. Aan de hand van zijn twee hoofdwerken, Tractatus logico-philosophicus en zijn latere Filosofische onderzoekingen, probeer ik in dit essay de rode draad in Wittgensteins denken op te sporen en te verhelderen, daarin spelen de thema’s (ethiek en taal) een rol. Daarbij heb ik o.a. veel gehad aan het bewuste essay van Stokhof.[1]

Ga voor mijn tekst naar: https://www.bramzoon.com/wp-content/uploads/2020/08/Bram-Zoon-Als-de-taal-met-ons-op-de-loop-gaat.pdf Deze tekst werd gepubliceerd in De illusie van de zelfbepaling, 2015.

[1] Het gaat hier om een publicatie via Academia, een internetplatform. Het essay verscheen eveneens in Filosofie, november 2010.