In dit egodocument beschrijft Bram Zoon zijn jeugd, leven en achtergrond. Enkele naar voren komende aspecten zijn: de rouw om de afwezigheid van de vader figuur, het besef van de eeuwigheid, de wil om te (over)winnen, de op de voorgrond tredende moederfiguur, de dood, het eeuwig stilzwijgen en de literatuur van zijn leven. Zoon laat aan de hand van vragen, antwoorden, spirituele figuren en reizen de ontwikkeling zien van een angstig jongetje, dat terugdeinst voor het ongewisse van het leven naar een volwassen man, die vol vertrouwen opgaat in de stilte en de geborgen leegte van de Eeuwige.