Over filosoferen met het gestrekte been
De grenzen van mijn taal betekenen de grenzen van mijn wereld.
Ludwig Wittgenstein
Ludwig Wittgenstein (1889–1951) is misschien wel de belangrijkste filosoof van de 20e eeuw. Hij valt op door zijn ondogmatische onderzoek naar betekenissen, waarbij hij zowel verwarrend als bezielend is. Met zijn karakteristieke, aforistische stijl bestookt hij de lezer met korte en kernachtige spreuken en uitspraken. Steeds daagt hij ons op indringende wijze uit om zelfstandig te denken.
Aan de hand van zijn twee hoofdwerken, Tractatus logico-philosophicus en Filosofische onderzoekingen, probeer ik in dit essay om de rode draad in Wittgensteins denken op te sporen en te verhelderen. Je bent gewaarschuwd als je aan zijn teksten begint. In voetbaltermen zou je kunnen stellen dat hij de terugkerende neiging heeft om er met gestrekt been in te gaan.
Lees verder, klik aan: https://www.bramzoon.com/wp-content/uploads/2018/12/Bram-Zoon-Taal-en-werkelijkheid.pdf
©Bram Zoon 2018
