Bram Zoon komt uit een een-ouder-gezin van zeven jongens en een meisje. Geboren (1947) te Assen, groeide hij op in Meppel en vestigde zich na omzwervingen te Rotterdam. “Daar ontmoette ik mensen die van groot belang zijn geweest voor mijn ontwikkeling. Iemand vroeg me onlangs hoe ik aankijk tegen mijn achtergrond en de personages in mijn boeken. Dit was mijn reactie: Natuurlijk weet ik wel dat onze geschiedenis niet in zo’n kort bestek als hierboven kan worden uiteengezet, het zijn slechts uiterlijke kenmerken. Als we naar ons leven en achtergrond kijken, gaan we al snel inzien dat er veel eerder sprake is van een labyrint, een moeilijk doordringbaar doolhof van op elkaar inwerkende krachten. Een lastig te ontwarren samenspel van ontwikkelingen, (grote en kleine) gebeurtenissen en een verschuivende tijdgeest. De vraag in welke mate we het verleden nodig hebben om nieuwe stappen te zetten of wegen in te slaan is eigenlijk veel interessanter en boeiender dan de vraag naar het verleden als zodanig. Het gaat hierbij om een afweging van wenselijk-, mogelijk- en haalbaarheden, niet alleen van onszelf, maar ook hoe de anderen dat waarnemen en beoordelen. Het draait dan meer om wat vastligt, bewegelijk en voorhanden – zinvol is. Steeds moeten we deze zaken op enigerlei wijze op elkaar zien te betrekken om tot de ervaring van onze ‘stand van zaken’ te komen. Daarbij moeten we vooral niet een al te grote broek willen aantrekken of onszelf op de borstkloppen, alsof het steeds onze eigen verdienste is. Veel valt ons toe, het is niet een rechtlijnig bewustwordingsproces of een -beweging waar we zomaar rechtstreeks en onbelemmerd invloed op kunnen uitoefenen. Het is ook niet een pleidooi om dan alles maar te laten gebeuren, de boel de boel te laten, het is de kunst en gave om beide te combineren, die van gedoseerd stilzitten, gelaten afstand nemen en actief zijn. Zo probeer ik mezelf en vooral mijn personages te zien.”

©Bram Zoon 2015