kondig ik ‘De rots van Calpe’ aan…

Het nieuwe boek zal door Bol.com en alle vorige, landelijk webwinkels worden aangeboden. Bovendien zal het besteld kunnen worden bij iedere boekhandel.

© Bram Zoon [april] 2014

Palmzondagmiddag, met J.S. Bach in de Rotterdamse Doelen. We wilden het dit jaar wel eens anders aanpakken. Niet opnieuw de ‘Mattheus’, ook niet ‘Mis in b’ maar dat andere hoogtepunt in Bachs onvoorstelbare productie van geestelijke muziek. De Johannes-Passion! Dit was voor het eerst dat wij dit live meemaakten en allebei waren we diep onder de indruk van en ontroerd door deze meesterlijke compositie. Uitvoerenden: het Orkest van de Achttiende Eeuw met Cappella Amsterdam onder leiding van Daniel Reuss. Met ‘Ruht wohl, ihr heiligen Gebeine’ als een van de meest opvallende hoogtepunten. Kort en intens, een uitvoering van een zeldzame soort: orkest, dirigent, solisten en koor smelten samen in een bijzondere chemie. Nooit schreeuwerig of aangezet maar steeds succesvol tastend naar een zeldzaam evenwicht tussen stuwing, sturing en muzikale verfijning.

© Bram Zoon 2014

Deze foto is gemaakt in een klein café in Antwerpen. We zaten te kijken naar ‘de ronde van Vlaanderen’. Opeens ging het licht uit, ik keek omhoog en vlak voordat ik afdrukte floepte het weer aan. Ik ging staan nam mijn bolleke in de hand dronk het in een lange teug leeg en citeerde vervolgens een van de bekendste apostelen: ‘En het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet gegrepen.’ Nogal voor de hand liggend vond ikzelf, maar onze Belgische vrienden wisten het wel te waarderen, we werden overladen met het amberkleurige ‘de Koninkc’. Dermate uitbundig dat we voortijdig de kroeg moesten verlaten. Zo zie je maar weer als je de klassieken een beetje kent ben je al snel een gevierd man (in België). Etc.

© Bram Zoon 2014

Ga voor dit essay naar ‘de illusie van de zelfbepaling.’

Paolo Malatesta en Francesca da Rimini (in de tweede cirkel van de helletrechter). Op de achtergrond Dante en Vergilius (Ary Scheffer, 1835).

Titus Lucretius Carus geeft in ‘De Rerum Natura’ een schets van stofjes die krioelen tegen het zonlicht dat een vertrek binnenstoomt. Hij beschouwde dit als het bewijs van de door hem beschreven atomen. Die ‘kleine deeltjes’ vertonen een toevallig aandoend patroon ook wel ‘dronkemanswandeling’ genoemd. Soms botsen of laten ze onverwachte zwenkingen zien.

Wil je meer weten over Lucretius en zijn ‘Natuur van de dingen’? Ga voor dit essay naar ‘de illusie van de zelfbepaling.’

© Bram Zoon 2014